YOGA VE SEZGİSEL YEME İLİŞKİSİ - GÜNER ÖZDEMİR
Sezgisel yeme, duygu ve durumlardan ziyade fizyolojik açlık ve tokluk ipuçlarına dayalı
yeme ile tanımlanan uyarlanabilirliği kişiden kişiye değişebilen bir yeme tarzıdır (11). Ağırlık
kaybında geleneksel yaklaşım, enerji alımını kısıtlamak ve daha fazla egzersiz
yapmaktır. Ancak bu yaklaşımların beden ağılığını azaltmada başarısız olduğu ve hem fiziksel
hem de zihinsel sağlığı olumsuz yönde etkileyebileceğine dair kanıtlar vardır (10). 1995
yılında Evelyn Tribole ve Elyse Resch, bu durumu farketmiş ve sezgisel yeme terimini
geliştirmişlerdir. (11).
Sezgisel yeme üç yönü kapsamaktadır. Bunlar; duygusal nedenlerden çok fiziksel
nedenlerle yemek yeme, koşulsuz yemeye izin verme ve içsel açlık ve tokluk ipuçlarına
güvenmektir (12). Sezgisel yeme eğitiminde diyete veya vücut ağırlığına odaklanmadan
davranışsal sağlığı destekleyen programlar verilir (4) Giderek artan, öncelikli olarak
gözlemsel araştırmalar, sezgisel yemenin beden imajını iyileştirebileceğini ve uyarlanabilir
diyet seçimlerini teşvik ederken yeme patolojisine, aşırı yemeye ve kilo alımına karşı koruma
sağlayabileceğini öne sürmektedir (8) (3).
Açık bir diyet reçetesi veya ilkelerinden bağımsız olan yoga; sağlıklı beslenme, ağırlık
kontrolü ve kaybı ile ilişkilendirilmiştir (9) (13).
Yoga pratiği yapan kişiler üzerinde sezgisel yemenin düzeyini araştıran araştırmalar genel
olarak bu kişilerde sezgisel yeme puanlarını yüksek bildirmişlerdir. Bu bireylerin duygu ve
durumlarından daha çok fizyolojik açlık ve tokluk duyumlarına yönelik beslendikleri
görülmüştür (6). De Barbara ve arkadaşlarının yaptığı bir çalışma, sezgisel yemenin yoga
uygulayıcıları ve fiziksel aktivite uygulayıcıları arasında farklılık göstermediğini, ancak her
ikisinin de hareketsiz bireylerle karşılaştırıldığında sezgisel yemeyi daha fazla benimsediğini
bulmuştur. Diğer taraftan bu çalışma özellikle yoga uygulamasının, daha iyi sezgisel yeme
davranışının yanı sıra daha iyi yaşam kalitesi ve refahın teşvikiyle bağlantılı olduğunu
bulmuştur (5).
Yoga ve sezgisel yeme ile ilişkili müdahale çalışmalarında müdahale öncesinden müdahale
sonrasına bireylerde sezgisel yeme düzeylerinin arttığı tespit edilmiştir (1) (2). Diğer taraftan
gözlemsel bir çalışmada, yüksek sezgisel yeme düzeyine sahip kadınların düşük sezgisel
yeme düzeyine sahip kadınlara göre daha fazla yoga pratiği yaptığı görülmüştür (7).
Yoga ile sezgisel yeme üzerine yapılan çalışmalar genel olarak yoganın sezgisel yeme
düzeyini arttırdığını ya da yoga yapan bireylerin sezgisel yeme düzeylerinin daha yüksek
olduğunu tespit etmiştir. Bu durum, yoganın içsel farkındalığa yönelik bir uygulama olması ve
sezgisel yemenin de içsel farkındalığa dönük bir beslenme biçimi olmasından kaynaklanabilir
(13) (11).
KAYNAKÇA
1. Braun, T. D., Park, C. L., & Conboy, L. A. (2012). Psychological well-being, health
behaviors, and weight loss among participants in a residential, Kripalu yoga-based
weight loss program. International journal of yoga therapy, (22), 9–22.
2. Braun, T. D., Schifano, E. D., Finkelstein-Fox, L., Park, C. L., Conboy, L. A.,
Deshpande, R., Riley, K. E., & Lazar, S. W. (2021). Yoga participation associated with
changes in dietary patterns and stress: A pilot study in stressed adults with poor diet.
Complementary therapies in clinical practice, 45, 101472.
3. Bruce, L. J., & Ricciardelli, L. A. (2016). A systematic review of the psychosocial
correlates of intuitive eating among adult women. Appetite, 96, 454–472.
4. Clifford, D., Ozier, A., Bundros, J., Moore, J., Kreiser, A., & Morris, M. N. (2015).
Impact of non-diet approaches on attitudes, behaviors, and health outcomes: a
systematic review. Journal of nutrition education and behavior, 47(2), 143–55.e1.
5. De Barba, Y. C., Lazarotto, A. K., Alves De Martini, M. C., Artuso, E., Szpak
Gaievski, E. H., Gallin, A. L., & Benvegnú, D. M. (2023). Effects of Intuitive Eating
on the Quality of Life and Wellbeing of Yoga Practitioners, Physical Activity
Practitioners and Sedentary Individuals. Alternative therapies in health and medicine,
29(4), 82–91.
6. Dittmann, K. A., & Freedman, M. R. (2009). Body awareness, eating attitudes, and
spiritual beliefs of women practicing yoga. Eating disorders, 17(4), 273–292.
7. Hazzard, V. M., Burnette, C. B., Hooper, L., Larson, N., Eisenberg, M. E., &
Neumark-Sztainer, D. (2022). Lifestyle health behavior correlates of intuitive eating in
a population-based sample of men and women. Eating behaviors, 46, 101644.
8. Keirns, N. G., & Hawkins, M. A. W. (2019). The relationship between intuitive eating
and body image is moderated by measured body mass index. Eating behaviors, 33,
91–96.
9. Kristal, A. R., Littman, A. J., Benitez, D., & White, E. (2005). Yoga practice is
associated with attenuated weight gain in healthy, middle-aged men and women.
Alternative therapies in health and medicine, 11(4), 28–33.
10. Mann, T., Tomiyama, A.J., Westling, E., Lew, A.M., Samuels, B., Chatman, J. (2007).
Medicare's search for effective obesity treatments: diets are not the answer. Am
Psychol, 62(3): 220-233.
11. Tribole, E, Resch, E, (2022) Sezgisel Yeme: Sağlıklı Beslenme Alanında Çığır Açan
Yaklaşım, (Tokinan Gökçe, N., Trans.), İstanbul: Epsilon Yayınevi. (Original work
published 1995)
12. Tylka T.L. (2006), Development and psychometric evaluation of a measure of intuitive
eating. Journal of Counseling Psychology, 53(2):226-40.
13. Watts, A. W., Rydell, S. A., Eisenberg, M. E., Laska, M. N., & Neumark-Sztainer, D.
(2018). Yoga's potential for promoting healthy eating and physical activity behaviors
among young adults: a mixed-methods study. The international journal of behavioral
nutrition and physical activity, 15(1), 42.
Yogarama Akademi